ေမးခြန္း---- အကယ္၍ သားသမီးအေပၚထားတဲ့ မိဘရဲ႕ခ်စ္ျခင္းက ေန႔ရက္တိုင္းမွာ၁ကီလိုမီတာအကြာအေဝး႐ွိတယ္ဆိုရင္ မိဘအေပၚထားတဲ့ သားသမီးရဲ႕ စုစုေပါင္းခ်စ္ျခင္းကေရာ ဘယ္ေလာက္႐ွိႏိုင္မလဲ။
အေျဖ--- ၁ကီလိုမီတာျဖစ္ပါတယ္။
Proof--- အကယ္၍ သားသမီးအေပၚထားတဲ့ မိဘရဲ႕ခ်စ္ျခင္းက ေန႔ရက္တိုင္းမွာ၁ကီလိုမီတာအကြာအေဝး႐ွိတယ္။
ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္မွာ ၁ x ၃၆၅ရက္ = ၃၆၅ ကီလိုမီတာ႐ွိတယ္။
မိဘေတြရဲ႕ပ်မ္းမွ်အသက္သက္တမ္းက ၈၅ႏွစ္ဆိုပါစို႔။
ကၽြန္မတို႔ကိုေမြးဖြားခ်ိန္ (ပ်မ္းမွ်ကေလးဖြားခ်ိန္ဟာ အသက္၂၈ႏွစ္မွာဆိုရင္) ကေန မိဘေသဆံုးသြားဆိုင္ထိဆိုရင္ ၈၅-၂၈= ၅၇ႏွစ္ပဲ မိဘနဲ႔ ကၽြန္မတို႔အတူေနရပါတယ္။
ဒီလိုဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အေပၚ မိဘေတြထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းက
၅၇ x ၃၆၅ = ၂ဝ၈ဝ၅ ကီလိုမီတာျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ကမာၻကို တစ္ျခမ္းပတ္တဲ့ အကြာအေဝးေလာက္႐ွိတယ္။
ကၽြန္မတို႔အေပၚ မိဘေတြထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ မိဘေတြအေပၚ ကၽြန္မတုိ႔ထားတဲ့ခ်စ္ျခင္းက အစတုန္းကေတာ့ ၂ဝ၈ဝ၅ ကီလိုမီတာခ်င္း အတူတူပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ ပညာ႐ွာေက်ာင္းေနဖို႔အတြက္ဆိုၿပီး အဲဒီခ်စ္ျခင္း ၂ဝ၈ဝ၅ ကို square root (ႏွစ္ျခမ္းခဲြ) လိုက္ရတယ္။
√ ၂ဝ၈ဝ၅ = ၁၄၄.၂၃၉၃၈ (ကီလိုမီတာပဲက်န္တယ္)
အဲဒီေနာက္ အလုပ္အကိုင္အတြက္ဆိုၿပီး အဲဒီခ်စ္ျခင္းကုိခဲြလိုက္ရျပန္တယ္။
√ ၁၄၄.၂၃၉၃၈ = ၁၂.ဝဝ၉၉၇ (ကီလိုမီတာပဲက်န္တယ္)
အဲဒီေနာက္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ကိုယ့္မိသားစုအျဖစ္ တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္လာခဲ့တဲ့အခါ အဲဒီခ်စ္ျခင္းကုိခဲြလိုက္ရျပန္တယ္။
√ ၁၂.ဝဝ၉၉၇ = ၃.၄၆၅၅၄ (ကီလိုမီတာပဲက်န္တယ္)
သားသမီးေတြရလာတဲ့အခါ သားသမီးေတြကို ျပဳစုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ဆိုၿပီး မိဘေတြကို မၾကည့္႐ႈမေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္ၾကျပန္ဘူး။ ခ်စ္ျခင္းကုိ ထပ္ခဲြလိုက္ရျပန္တယ္။
√ ၃.၄၆၅၅၄ = ၁.၈၆၁၆ဝ (ကီလိုမီတာပဲက်န္တယ္)
ၿပီးရင္ လူမူေရး၊ စီးပြားေရး.. စတာေတြနဲ႔ မိဘဆီျပန္ျဖစ္ခ်ိန္ နည္းလာခဲ့တယ္။ ခ်စ္ျခင္းကုိ ထပ္ခဲြလိုက္တယ္။
√ ၁.၈၆၁၆ဝ= ၁.၃၆၄၄ဝ (ကီလိုမီတာေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္)
ခရီးေဝးလို႔၊ တိုင္းတစ္ပါးေရာက္သြားလို႔ဆိုၿပီး ခ်စ္ျခင္းကုိ ထပ္ခဲြရျပန္တယ္။
√ ၁.၃၆၄၄ဝ = ၁.၁၆၈ဝ၈ (ကီလိုမီတာေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္)
ဘဝမွာ အခက္အခဲ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ စိတ္ညစ္ဝမ္းနည္းတာေတြနဲ႔ႀကံဳလာတဲ့အခါ ခ်စ္ျခင္းကုိထပ္ခဲြရျပန္တယ္။
√ ၁.၁၆၈ဝ၈ = ၁.ဝ၈ဝ၇၈ (ကီလိုမီတာေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္)
ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ ကိုယ့္အပူနဲ႔မို႔ မိဘေတြကိုေပးႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြ နည္းသထက္နည္းနည္းလာခဲ့တယ္။ ခ်စ္ျခင္းက ထပ္ခဲြခံရျပန္တယ္။
√ ၁.ဝ၈ဝ၇၈ = ၁.ဝ၃၉၆၁ (ကီလိုမီတာေလးပဲ႐ွိေတာ့တယ္)
အဲဒီလို မိဘအေပၚထားတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္း ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းက အေျခအေန၊ အခက္အခဲ၊ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေလ်ာ့နည္းလာခဲ့လို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ ၁ ကီလိုမီတာပဲက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။
အခ်ိန္နာရီေတြက ေျခသံတိတ္ အညႇာတာမဲ့စြာ ကၽြန္မတို႔အနား တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္ ျဖတ္သန္းသြားခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပညာေရး၊ လူမူေရး၊ စီးပြားေရးေတြက ေ႐ွ႕ဆက္ရာလမ္းမွာ ျမားအလ်င္လို တိုးတက္ေျပးလႊားေနခ်ိန္ မိဘေတြရဲ႕ပါးျပင္ေပၚမွာလည္း အရစ္အေၾကာင္းရာေတြ နက္သထက္နက္လာခဲ့တယ္။ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္၊ အခြင့္အေရး႐ွိေသးတယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ထင္ေကာင္းထင္တတ္ေပးမယ့္ မိဘအေပၚထားတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းက တစ္သက္မွာ စုစုေပါင္း ၁ ကီလိုမီတာပဲ႐ွိတာကို ကၽြန္မတို႔ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီ ၁ ကီလိုမီတာဟာ ကၽြန္မတို႔အေပၚ မိဘေတြထားတဲ့ တစ္ရက္စာခ်စ္ျခင္းနဲ႔ပဲ ညီမွ်ေနခဲ့ပါတယ္။
ဒီပုစာၦက တင္းၾကပ္တ့ဲပုစာၦတစ္ပုဒ္မဟုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာင္းသားတိုင္း ေလးေလးနက္နက္တြက္ခ်က္သင့္ပါတယ္။
မိဘေတြကို ဂ႐ုစိုက္ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔မေမ့ပါနဲ႔။ ၁ကီလိုမီတာခရီးကို တစ္လွမ္းခ်င္း တစ္လွမ္းခ်င္းနဲ႔ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ…
-----
မူရင္းလင့္ -- http://www.85nian.net/chengzhang/18314.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (April. 5. 2015)
