သင္ယူျခင္း = စာေမးပဲြေျဖဆိုျခင္းမဟုတ္ပါဘူး(အေမရိကန္လူမ်ဳိးရဲ႕ ဦးေႏွာက္)

(၁) တကယ္လို႔ သင္ဟာ သိပၸံ၊ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားဆိုရင္ သမိုင္းစာေပ၊ ဒႆနစာေပေတြကိုလည္း ဖတ္ပါ။ တကယ္လို႔ သင္ဟာ စာေပ အႏုပညာေက်ာင္းသားဆိုရင္ သခ်ာၤ၊ ႐ူပ၊ ဓာတုဘာသာရပ္ေတြကိုလည္း ေလ့လာပါ။ အေၾကာင္းက လူမဆန္တဲ့သိပံၸပညာ႐ွင္တစ္ဦးဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အ႐ႈးမို႔ပါ။ ေနအဖဲြ႔အစည္းအျပင္ တျခားမေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ၾကယ္စုေတြ႐ွိတယ္ဆိုတာကိုမသိတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးဟာ အသိပညာမဲ့တဲ့မ်က္ကန္းမို႔ပါ။

(၂) စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ခန္းေတြဟာ အခမဲ့ပါ။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးအျမင္နဲ႔ေျပာရရင္ စာၾကည့္တိုက္၊ လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ခန္းေတြကို သင္မသံုးရင္၊ သင္မလာရင္ ဒါဟာ သင္ရဲ႕ဆံုး႐ႈံးနစ္နာမႈပါ။ ဒါကို ေသခ်ာမွတ္ထားပါ။

(၃) ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ မ်ားမ်ားေျပာဆိုဆက္ဆံေဆြးေႏြးပါ။ ကိုယ္အမွန္တကယ္ေတြးေတာေနတဲ့ အေတြးေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာပါ။ တိုက္မိ၊ ထိမိမွ မဟာ့အသိဉာဏ္ပညာေတြ ထြက္ေပၚလာရတာပါ။

(၄) သင္ယူျခင္းဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို သေဘာေပါက္နားလည္ထားရပါမယ္။ လူ႔ဘဝက တိုေတာင္းပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တာေတြအားလံုးကို သင္ေတြ႔ႀကံဳခံစားခ်င္မွ ခံစားရပါတယ္။ သင္ယူျခင္းက သင္မေတြ႔ႀကံဳ မခံစားဖူးတာကို ခံစားေတြ႔ႀကံဳေစႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္ယူျခင္းက အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္တကယ္ လက္ေတြ႔႐ွင္သန္ေရးက ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ အယူအဆတိုင္းက ဘက္လိုက္မႈ႐ွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အယူအဆသေဘာတရားကိုပဲ ေလ့လာသင္ယူပါ၊ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ အဲဒီအယူအဆသေဘာတရားကို သံသယ႐ွိပါ။ တကယ္လို႔ ထမင္းစားဗိုက္ဝဖို႔အတြက္ပဲ သင္တကၠသိုလ္တက္တယ္ဆိုရင္ KFC သြားၿပီး ဆိုင္ဝန္ထမ္းသြားလုပ္တာက ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ အမွန္တရားကိုရ႐ွိဖို႔က ထမင္းစားဗိုက္ဝဖို႔အတြက္ပဲ မဟုတ္ရပါဘူး။

(၅) ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တုတ္ေတြ (Walking stick)မ႐ွိပါဘူး။ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ႐ွိပါတယ္။ အားထုတ္ၿပီး သင္ "ႏို႔မညႇစ္"ရင္၊ ဘယ္ပါေမာကၡ၊ ဘယ္ဆရာကမွ အပင္ပန္းခံၿပီး သင့္ကို"ႏို႔လာတိုက္"မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

(၆) ေဟာေျပာစြမ္းရည္ေတြ ႐ွိပါေစ။ လူေ႐ွ႕သူေ႐ွ႕မွာ ကိုယ္ဆန္းစစ္ေလ့လာထားတဲ့အရာကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာတတ္ရင္ အဲဒီလူဟာ အရည္အခ်င္းမမီသူပါ။ လူဆိုတာ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာတတ္ရပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ သူဟာ စြမ္းအင္ထည့္ဂဏန္းတြက္စက္တစ္လံုးနဲ႔ အတူတူပါပဲ။

မူရင္းေရးသားျပဳစုသူ -- Fāng mù (方牧)
မူရင္း -- ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ အမွတ္စဥ္ ၁ဝ ေမလထုတ္ Readers မဂၢဇင္းမွ
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (May. 8. 2014)

Posted in: ဗဟုသုတ