"ဘယ္လိုအရသာ ရိွလဲကြ"လို ့ေမးပါတယ္။
တပည့္က မ်က္ႏွာရံႈ့မဲ့ရင္း "ငန္လိုက္တာ ဆရာရယ္"လို႔ျပန္ေျဖပါတယ္။
ေနာက္ဆရာျဖစ္သူက သူ႔ကို အိမ္အျပင္ကို ေခၚသြားပါတယ္။ အိမ္ေ႐ွ႕က ေရကန္စပ္ကို ေရာက္ေတာ့ ညာဘက္လက္ထဲက ဆားေတြ ေရကန္ထဲကို ပစ္ထည့္လိုက္ပါတယ္။ေနာက္ တပည့္ျဖစ္သူကို ေရကနိထဲက ေရကို ခပ္ပီးေသာက္ခိုင္းပါတယ္။
"ဘယ္လိုအရသာ ရိွလဲတပည့္"
တပည့္က ျပံဳးရင္း......." ေကာင္းတယ္ဆရာ ေအးေနတာပဲ"
"မင္း ဆားအရသာကို ရေသးလား"
"မရဘူး ဆရာ"
......................................................................................................................
ဆရာက တပည့္ရဲ့ ပခံုးကို ကိုင္ရင္း ဆံုးမစကားေျပာပါတယ္။
"ဘဝမွာ ၾကံဳေတြ ့ရတဲ ့ဒုကၡေတြ နာက်င္မႈေတြ ဆိုတာက လက္ခုပ္ႏွစ္ဖက္ထဲက ဆားေတြလိုပဲ တပည့္။အတူတူပဲ...ညီတူညီမ်ွပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒုကၡေတြ နာက်င္မႈေတြရဲ႕ အရသာကေတာ့ ကိုယ္ထည့္ေသာက္တဲ့ခြက္(ခံယူတဲ့ေနရာ)အေပၚမူတည္ပီး မင္း ခံစားရမွာပဲ။မင္း ခြက္ေသးေသးထဲကို ထည့္ပီးေသာက္ရင္ ဆားရဲ ့ငန္တဲ ့အရသာကို အရသာကို ေကာင္းေကာငး္ခံစားရမွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေရကန္လို ေနရာမ်ိဳးထဲကို ထည့္ပီးေသာက္ရင္ေတာ့ သူ့ ရဲ ့မေကာင္းတဲ ့အရသာကိုခံစားရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ နာက်င္မႈေတြကို ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘူး တပည့္။
ဒါေၾကာင့္ နာက်င္မႈေတြ ဒုကၡေတြ ၾကံဳတဲ့ အခ်ိန္မွာ ငါတို႔လုပ္ႏိုင္တဲ့ တခုတည္းေသာ အရာက ကိုယ့္ရဲ႕ ႐ူျမင္ပံုကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ထားဖို႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ႐ူျမင္ပံု ခံယူတက္တဲ့ စိတ္ထားကို ေရကန္လို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရိွေနဖို႔ လိုတယ္။ၾကံဳလာရတာေတြကို ေရခြက္ေလာက္ စိတ္ထားေလးနဲ႔ ခံယူေနရင္ေတာ့ မင္း ဆားေတြေသာက္မိသလို ရွံဳမဲ ့ခံစားရမွာပဲ"
============================================
တခါတေလမွာ ကိုယ္ၾကံဳေတြ႔ရတဲ့ အခက္အခဲေတြက ကိုယ္သာလ်ွင္ ခံေနရပါလား ကိုယ္ခ်ည္းသာ ျဖစ္ေနပါလားလို႔ ေတြးမိတက္ၾကပါတယ္။ စိတ္ညစ္တက္ၾကပါတယ္။တကယ္ေတာ့ အားလံုးေသာ သူေတြဟာ အနည္းအမ်ားဆိုသလို ႐ုန္းကုန္ေနၾကရ ဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနၾကရတာပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ထားခံယူပံုက ေရခြက္ေလာက္သာထားပီး ေတြးေတာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒုကၡေတြက ကိုယ္ခ်ည္းသာ။ ေရကန္ေလာက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေတြးရင္ေတာ့ အားလံုး႐ုန္းကုန္ေနၾကရတာပါလား။ကိုယ္တေယာက္တည္းသာ မဟုတ္ပါလားဆိုတာကို ေတြးမိ ဆင္ျခင္မိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ ခံယူပံုစိတ္ထားကို ေရကန္လို က်ယ္က်ယ္ျပန္ျပန္ခံယူပီး အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
Credit to - မူရင္းေရးသားသူ
