"ဘယ္လိုမ်ဳိးလူ လုပ္သင့္သလဲ"
"စစ္သည္ေတာ္(Warrior) တစ္ဦးလုပ္မယ္"လို႔ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေျဖတယ္။
ေနာက္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း "ဘဝကို ဘယ္လိုျဖတ္ေက်ာ္မလဲ" လို႔ေမးတယ္။
"စစ္သည္ေတာ္တစ္ဦး လုပ္မယ္" ကြ်န္ေတာ့္ အေျဖမေျပာင္းလဲခဲ့ဘူး။
"စစ္သည္ေတာ္သီခ်င္း" ေရးစပ္သူက သူ႔သီခ်င္းထဲမွာ ဒီလိုေရးထားတယ္။
"ဘဝေရနီလိႈင္းၾကားမွာ ငါဟာျမဳပ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္နဲ႔ ဒရေဟာ လိုက္ပါစီးဆင္းေနခဲ့တယ္။ အဲဒီေရနီလိႈင္းကို ငါအမီလိုက္မယ္။ သူ႔ကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီး သူ႔ထက္အားေကာင္းတဲ့ ေရနီလိႈင္းအျဖစ္နဲ႔ ငါစီးဆင္းမယ္။
တကယ္လို ငါဟာ မီးအိမ္တစ္လံုးဆိုရင္ အဲဒီမီးအိမ္နဲ႔ အေမွာင္ပိုမ်ားတဲ့ေနရာကို ထြန္းညႇိမယ္။ တကယ္လို႔ ငါဟာဒီေရဆိုရင္ လိႈင္းတံပိုးေတြစု႐ံုးျပီး ကမ္းစပ္က အမိႈက္သရိုက္ေတြကို ေဆးေၾကာပစ္မယ္"
ဒီစာပုိဒ္က စစ္သည္ေတာ္တစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထားကိုေဖာ္ျပေနခဲ့တယ္။
ဒီေခတ္၊ ဒီအခ်ိန္မွာ စစ္သည္ေတာ္အရမ္းလိုအပ္လွတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစစ္သည္ေတာ္ေတြက လက္နက္ကိုင္ျပီး ေရွ႕တန္းတက္စရာမလိုဘူး။ ဓား၊ ေသနတ္ကိုင္စဲြစရာ မလိုဘူး။ သူ႔လက္နက္က အသိဉာဏ္ပညာ၊ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ၾကံ့ခိုင္မႈေတြျဖစ္တယ္။ အဲဒီစစ္သည္ေတာ္က ရန္သူကို ေသြးထြက္သံယို တိုက္ခိုက္စရာမလိုဘဲ အႏိုင္ရယူႏိုင္တယ္။
စစ္သည္ေတာ္က အလင္းကို အျမဲေဖာ္ေဆာင္သူျဖစ္တယ္။ ၾကည္လင္တဲ့ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ေက်ာခင္းျပီး ေနေရာင္ခံေနသူ မဟုတ္ဘူး။ အေမွာင္ထဲက မီးအိမ္ကိုထြန္းညႇိျပီး လူေတြကို အလင္းေရာင္ဆီ လမ္းျပသူျဖစ္တယ္။ အေမွာင္ကိုေမာင္းထုတ္တာက စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕ ဝတၱရားျဖစ္တယ္။ အေမွာင္ကိုသူေကြ႔မေရွာင္ဘဲ အေမွာင္နဲ႔ ထိပ္တုိက္တိုး ရင္ဆိုင္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေမွာင္ထဲမွာ ပုန္းခိုေနတဲ့ တေစၦသရဲ ဝိညာဥ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္သူျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကိုေခ်မႈန္းျပီး အလင္းကို ယူေဆာင္ေပးသူျဖစ္တယ္။ စစ္သည္ေတာ္က ႏွစ္ဖက္အလိုကို လိုက္ေလွ်ာသူမဟုတ္ဘူး။ အလင္းမရမခ်င္း မရပ္မနား တိုက္ခိုက္ေနမယ့္သူျဖစ္တယ္။
စစ္သည္ေတာ္က အျမဲႏုပ်ဳိသူျဖစ္တယ္။ သူမေတြေဝဘူး၊ မရပ္နားဘူး။ လူေတြၾကားဝင္ျပီး လူေတြကို အႏၱရာယ္ေပးတဲ့ အဆိပ္ေကာင္ေတြကို သူလိုက္လံရွာေဖြ တိုက္ခိုက္တယ္။ အဲဒီအဆိပ္ေကာင္ေတြနဲ႔ တစ္မိုးေအာက္မွာ အတူမရွင္သန္ခ်င္သူျဖစ္တယ္။ စစ္သည္ေတာ္က မရပ္မနား တိုက္ခိုက္ရင္း ဘဝကို ကုန္ဆံုးေစတယ္။ သူဟာအလင္းရလို႔ ရွင္သန္တာမဟုတ္ဘဲ ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္နဲ႔ ေသဆံုးသြားသူျဖစ္တယ္။ သူ႔အတြက္ တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းေနမွ အင္အားေတြပိုတိုးတယ္၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈေတြ ပိုရွင္သန္တယ္။ စစ္ပဲြမွာ စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕လမ္းျပက "အနာဂတ္" ျဖစ္တယ္။ "အနာဂတ္"က လူကိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အင္အားကိုျဖစ္ေစတယ္။ စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က ဘယ္ေတာ့မွ အိုမင္းမသြားဘူး။
စစ္သည္ေတာ္က ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့တယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ က်ရႈံးခဲ့ရင္ေတာင္ က်ရံႈးခဲ့တဲ့ အကဲြအစေတြနဲ႔ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္တည္ေဆာက္သူျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုတိုက္ခိုက္ျခင္းကမွ စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို မပ်က္ျပားေစဘူး။ ေသခါမွ မ်က္စိအစံုကို မွိတ္သူျဖစ္တယ္။
စစ္သည္ေတာ္က တြန္႔ဆုတ္တာကို မသိဘူး။ သူ႔ေျခလွမ္းေတြက ၾကံ့ခိုင္တယ္။ ဦးတည္ရာပန္းတိုင္ဆီကိုပဲ သူတစ္စိုက္မတ္မတ္သြားတယ္။ ခလုတ္ကသင္းေတြကို သူမေၾကာက္ဘူး။ ဘယ္လိုအတားအဆီးကမွ သူ႔ကို မေျပာင္းလဲေစဘူး။ ဘာဥစၥာပစၥည္းကမွ စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕ မ်က္လံုးကို မျဖားေယာင္းႏိုင္ဘူး။ စစ္သည္ေတာ္ရဲ႕ စီမံလႈပ္ရွားမႈေတြက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဦးတည္ရာပန္းတိုင္ကို မေရာက္မခ်င္း ဆင္းရဲ၊ နာက်င္မႈေတြကို သူတို႔သည္းညည္းခံႏိုင္တယ္။ လူမေသမခ်င္း ဘယ္အရာကမွ သူတို႔ကို တားဆီးတြန္းလွန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီလိုစစ္သည္ေတာ္ကို အခုခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔အလိုရွိတယ္။ ဒီလိုစစ္သည္ေတာ္မ်ဳိးမွာ ထူးကဲတ့ဲအင္အားေတြ ရွိစရာမလိုဘူး။ သာမန္လူလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္ခိုင္မာမာရွိရင္ လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ "စစ္သည္ေတာ္တစ္ဦးလုပ္မယ္"ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ေတြေဝ၊ တြန္႔ဆုတ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္လႈပ္ႏိုးလိုက္ပါတယ္။
၁၉၃၈ခုႏွစ္ ဂ်ဳလိုင္လ၁၆ရက္ ရွန္ဟိုင္း
မူေရးသားသူ.... တရုတ္စာေရးဆရာ- Ba Jin (巴金) (25-11-1904--17-10-2005)
*** ဘဝအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနၾကတဲ့ ဘဝစစ္သည္ေတာ္မ်ား အားလံုးအတြက္
ႏိုင္းႏိုင္းစေန (Tuesday, January 11, 2011)
